Bileşik yazı tipi, iki farklı glifi bir araya getirir. Bir temel glif ve bir vurgu glifinden oluşur. TrueType yazı tiplerinde bileşik glifler mümkündür. Temel glif tek bir karakterden oluşurken vurgu glif ayrı bir karakterdir. Birlikte, iki glif yeni bir glif oluşturur. Her iki bileşen de kullanılırsa ikiden fazla glif oluşturulabilir.
Glif tablosu gliflerin görünümünü tanımlar
Bileşik bir yazı tipindeki glif tablosu, yazı tipindeki gliflerin nasıl görüneceğini tanımlayan verileri içerir. Bu, glifin dış hatlarını tanımlayan nokta değerlerini ve glifi ızgaraya yerleştirme talimatlarını içerir. Aynı zamanda basit ve bileşik glifleri destekler ve glif referansının türüne göre parametrelendirilir.
İlk kez bir bileşik yazı tipi oluşturuyorsanız, Glyf tablosu sürecin önemli bir bileşenidir. Glif tablosu, yazı tipindeki gliflerin görünümünü tanımlar ve boyutlarını, şekillerini ve konumlarını içerir. Her şeklin boyutunu ayrı ayrı tanımlayabilir veya yeni bir şekil oluşturmak için birden çok şekli birleştirebilirsiniz.
Glif boyutlarını tanımlamanın çeşitli yolları vardır, ancak en yaygın yöntem glif veri tablosunu kullanmaktır. Glif veri tablosu, karakter kodlarını glif kimlikleriyle eşleştirmek için çeşitli biçimler kullanır. Birden çok karakter kodu, boşluk ve kesintisiz boşluk gibi aynı glif kimliğiyle eşlenebilir. Ayrıca, sözleşmeyle ayrılmış bazı glif kimlikleri de vardır. Yazı tipi geliştiricileri, mümkün olan en iyi bileşik yazı tiplerini oluşturmak için bu kuralları izlemelidir.
Glyf tablosu, bir bileşik dizenin metin bileşenini bir yazı tipiyle ilişkilendirir
Glifler, bir dildeki karakterleri temsil eden resimlerdir. Bir yazı tipi, bir glifin nasıl görüneceğini ve nasıl çizilmesi gerektiğini tanımlayan bir ‘Glyf tablosu’ içerir. Glif tablosu, glifin dış hatlarının ve ızgara yerleştirme talimatlarının nasıl açıklanması gerektiğini belirtir. Tablo hem basit hem de bileşik glifleri destekleyebilir. Bir yazı tipindeki glif sayısı, ‘kafa’ tablo değerine bağlıdır. Bir yazı tipinin doğru çalışması için en az iki glif olmalıdır.
Glyf tablosu, bir bileşik dizenin metin bileşenini gliflerle ilişkilendirir. Glyf tablosu üç alt tabloya bölünmüştür: tüm yazı tipi adlarının yanı sıra sürüm, lisans ve yazı tipi önizleyicileri hakkında bilgileri içeren bir ‘ad’ tablosu. ‘Ad’ tablosu 519 bayt uzunluğundadır.
XmFONTLIST_DEFAULT_TAG yorumlama etiketi
Yazı tipi, aynı stilde olmayabilen ve metni belirli bir yerel ayarda işlemek için kullanılan bir glif koleksiyonudur. Bir uygulama, yerel ayara özgü metin için varsayılan yazı tipini belirtmek üzere XmFONTLIST_DEFINED_TAG kullanabilir. Ancak, farklı nokta boyutlarına ve türlerine sahip bileşik dizeleri görüntülemek istiyorsa, açık yorumlama etiketini kullanmalıdır.
Motif 2.0 için varsayılan yazı tipi, parçacığın yazı tipi listesindeki ilk öğedir. Bu bilgiye sahip değilse Motif, eksik yorumlama bilgilerini sağlayabilen XmNnoRenditionCallback’i çağırır. Bu geri arama Bölüm 24, İşleme Tablolarında açıklanmıştır. XmFONTLIST_DEFAULT_TAG kullanılması, oluşturma tablosundaki ilk yorumlamayı kullanarak bileşik dizeleri oluşturur.
XmStringCreateLocalized() işlevi
XML’de yerelleştirilmiş bir yazı tipi, bir karakter kodlamasıdır. Bunu başarmak için, XmFontList nesnesi kullanılarak bir dize kodlanır. XmFontList nesnesi birkaç yazı tipi içerebilir. XmStringCreateLocalized() işlevi, XmString segmentine yerelleştirilmiş bir karakter ekleyerek yerelleştirilmiş yazı tipleri oluşturur. Uygulamanın aynı yazı tipini kullanabilmesi için kaynak dosyasında XmFonTLIST_DEFAULT_TAG kullanılması önerilir.
Yerelleştirilmiş bir yazı tipi oluştururken, bir uygulama önce yerelleştirilmiş yazı tipi adını ayarlamalıdır. Bu değer, yazı tipi ailesine bağlı olarak farklılık gösterecektir. Örneğin, Totum adlı bir yazı tipi ailesi Gothic veya Kodig yazı tiplerine atıfta bulunabilirken, Kore yazı tiplerini oluşturmak için Pathang veya Myeongjo yazı tipleri kullanılabilir. Yerelleştirilmiş yazı tipleri, çeşitli dillerde kullanılabilen özel bir XML dizesi türüdür.
XmStringCompare() işlevi
XmStringCompare() yöntemi, iki dizeyi benzerliklerine göre karşılaştırır. Büyük/küçük harf, boyut ve karakter kodlamasını dikkate alır. Bu işlev, karmaşık yazı tiplerini karşılaştırmak için kullanışlı bir araçtır. Ancak, büyük/küçük harfe duyarlı olduğuna dikkat etmek önemlidir. Değişkenlerin değerleri eşit değilse karşılaştırma başarısız olur.
Yorum Yok